شهرداری سروستان

به گفته پیران شهر، شهرداری سروستان حوالی سال ۱۳۳۰ تاسیس شد. ساختمان آن زمان شهرداری یک باب منزل شخصی متعلق به آقای حاج محمدعلی ثابت واقع در اول بلوار دانشگاه آزاد نزدیکی های فلکه شیخ یوسف بود. البته تا چندین سال شهرداری مستقل نبود وچندین سال بخشدار شهر (آقای امامی) کفالت شهرداری را نیز عهده دار بود.

پس از چند سال شهرداری به یک منزل قدیمی در ضلع جنوبی فلکه شیخ یوسف انتقال یافت. منزل  متعلق به مرحوم حاج حسین شفیعی پدر حاج فضل ا…. شفیعی بود که بعدها به مدت چند سال در اختیار اداره آموزش و پرورش سروستان قرار گرفت.

فعالیت های آن زمان شهرداری به نسبت امروز بسیار محدود بود. مهمترین وظائف؛ نظافت کوچه ها، تامین آب آشامیدنی مردم و اخذ عوارض اندک از کسبه بود. لازم به ذکر است که هنوز خیابانی در شهر کشیده نشده بود و بیشتر فعالیت های تجاری و بازار و مغازه ها در کوچه ملا محمدی و کوچه های منشعب از آن قرار داشت.

حوالی سال های ۱۳۳۷-۱۳۳۶ با پیگیری های معتمدین محلی آقایان؛ آقا کوچک شفیعی، ذبیح ا…. عدالتی،میرزا مولا طهماسبی، نورعلی شاه صابرزاده، شیروان سلطانی و … زمزمه آمدن موتور برق به سروستان شنیده شد.

سال ۱۳۳۸ این امر محقق شد و موتور برقی ۵۰ کیلو واتی زیر نظر شهرداری در محله حاج نظری در ساختمانی جنب عمارت نصب شد. قبل از آن روشنایی کوچه ها توسط فانوس های نفتی انجام می شد. بدین طریق که شهرداری تیرهای چوبی حدود دو یا دو و نیم متری را سر گذر ها کارکرده بود . اوائل شب مرحوم کاکاخان فتحی که آن زمان کارگر شهرداری بود این فانوس ها را روشن کرده و یکی یکی به تیرهای چوبی آویزان می کرد و پایان شب فانوس ها را جمع آوری کرده و به شهرداری می برد.

پس از نصب موتور ۵۰ کیلو ولت آلمانی در محله حاج نظری تعدادی از منازل سروستان از نعمت برق برخوردار شدند ولی هنوز محلات حسن آباد و تزنگ و هفتو برق نداشتند.

در سال ۱۳۴۵ با نصب یک موتور در کنار موتور برق قبلی توان برق به ۳۰۰ کیلو ولت افزایش یافت و در نتیجه آن، محلات ذکر شده نیز از این نعمت برخوردار شدند. آن هنگام فروش امتیاز برق واخذ حق انشعاب کنتور آب به عهده شهرداری بود. از اینرو برق و آب منابع درآمدی خوبی برای شهرداری بودند تا اینکه در سال ۱۳۵۲ با تصمیم دولت امور برق از شهرداری ها گرفته شد و اداره مستقل برق تاسیس شد.

امور آب نیز در سال ۱۳۶۱ از شهرداری گرفته شد و اداره مستقل آب تاسیس شد و شهرداری دو منبع درآمدی خود را از دست داد.

اولین شهردار سروستان آقای ناصر جهاد فرزند  سید میر محمد( ضرغام )متوفی به سال ۱۳۲۸ ،از بزرگان سروستان بودند. ایشان حدود ۲ سال(۱۳۳۳-۱۳۳۴) در این سمت بودند. قدیمی ها از وی به نیکی یاد می کنند. پدر بزرگ ناصر خان سید میر احمد و  جدش سید عبد الکریم است که مردم قدیم ، کرامات زیادی را به وی نسبت می دهند .  این خانواده از مالکین بزرگ و بنام سروستان بودند . سید جلال الدین عدالت (آقای وکیل ) پدر بزرگ مادری نا صر  بود ..ناصر  سه برادر بنامهای ،نادر ، فتاح ، دکتر مصباح جهاد و چهار خواهر بنامهای شوکت بیگم ،بهجت بیگم ،زرین تاج (خانم زری) و شهپر خانم  (همسر دریادار نصراله امان پور که پسر عمه ضرغام  بود) داشت  .

بنا به گفته پیران شهر، ناصر خان بسیاری از املاک خود را صرف عمران و آبادی شهر کرد و هیچ عایدی را از این منصب برای خود نخواست. از جمله: قطعات زمینهایی که ژاندارمری سابق ،دبیرستان حضرت امام (ره)،فلکه حسن آباد، چاه آبیاری، قسمتی از پارک آزادی و فرمانداری در آنها ساخته شدند  اهدایی ناصر جهاد و خانواده ایشان بود.

پس از ناصرخان جهاد،شهرداران زیادی به این مسند تکیه زدند از جمله؛ آقایان؛ لک شاه حسنی، لشکری زاده(ایشان مدتی نیز رئیس آموزش وپرورش سروستان بودند)، ایرج فرزانه،منوچهر صفا و ….

سال ۱۳۴۲ خیابان وسط شهر از فلکه شیخ یوسف تا محله حسن آباد کشیده شده و در سال ۱۳۴۶ در قطعه زمینی که از طرف سیدشمس الدین عدالت از بزرگان سروستان اهدا شد ساختمان فعلی شهرداری احداث شد و کم کم  شهرداری سرو سامان یافت.

در آنزمان ماشین آلات شهرداری شامل؛ یک دستگاه لندرور کروکی، یک دستگاه موتورسیکلت  و یک عدد تراکتور بیل دار بود که تعدای از کوچه ها و معابر شهر با آن تراکنور شن ریزی شد .

سال ۱۳۵۳ شهرداری فقط ۳ نفر کارمند داشت. ۱-آقای نصرا…. عابدی(حسابدار)۲- آقای بهزاد روحانی(مامور وصول عوارض) ۳- آقای خداکرم ثابت(کارپرداز) و کارگران که بعضی از آنها بعدها کارمند شدند. اصغر توکلی (لوله کش)، تقی حیدری( مسئول موتور آبکش و چاه آب) ،عباس شفیعی(مسئول شبکه برق) و عبدالحسین مقصود زاده (مسئول موتور برق) و کاکاخان فتحی که قبلا مسئول روشن کردن فانوس های نفتی بود و از چاه آب مرحوم آقا کوچک شفیعی در محله شیخ یوسف آب می کشید و فضای سبز فلکه شیخ یوسف را آبیاری می نمود و بعدها نگهبان اداره برق شد.

پس از اندک زمانی عزیزانی از جمله آقایان :سلمان قیاسی زاده، صادق کاظمی، عزیز سلطانی و تعدادی  دیگر از همشهری ها در شهرداری شاغل ودر دوایر مختلف به خدمت مشغول شدند.

در دایره خدمات شهرداری نیز عزیزانی بودند که تقریبا همگی به رحمت خدا رفته اند از جمله؛ آقای سید ابراهیم موسوی(سررفتگر-سرکارگر) امیر عدالت، نصرا…. غلامدخت، مسیح ا…. صالحی، اله یار رجبی، حاجی شریفی، حاج فرج رجبی، غلامرضا نیکبخت و …..

در آنزمان آشغال و زباله های شهر توسط رفتگران جمع آوری شده سپس با الاغ به حوالی شهر می بردند  و چال می کردند. البته مقدار زباله در آن زمان بسیار کم بود و نوع زباله ها با زباله های امروزی کاملا متفاوت بود. زباله های قدیمی را می توانستند به راحتی به کود تبدیل کنند چون فاقد هر نوع مواد پلاستیکی، فاسد شدنی و شیمیایی بود.

در سال ۱۳۵۵ اعضای انجمن شهرآقایان: محمد علی شفیعی، سید خداداد حسینی، رستم شفیعی، حاج نعمت ا..عدالتی و سرکار خانم زرین تاج جهاد آقای حمدا..ایزدپناهی را به سمت شهرداری انتخاب کردند که تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایشان شهردار بودند .پس از انقلاب مدتی آقای نصرا.. عابدی که حسابدار شهرداری بودند سرپرست شهرداری شدند.

پس از آن مهندس کرامت ا… دهدار ،مهندس شعبانیان، مجید سپهری ،محمدرضا فرامرزی ،بهزاد دادگر،محمود صاحب الامری،کورش اسکندری،مظفر بوستانی،اصغر فرجی,ناصر کمالی نیا وعلی روحانی (دومین شهردار بومی به انتخاب اولین شورای اسلامی شهر ) شهردار شدند.

قبرستان و کشتارگاه جدید سروستان نیز توسط شهرداری پس ازپیروزی انقلاب اسلامی ساخنه شدند .

لازم به ذکر است که کشتارگاه قبلی سروستان پشت کمیته امداد فعلی در محلی موسوم به(گود سگی) قرار داشت و ساختمان با خشت خام و گل ساخته شده بود که متروکه و تخریب شد .

قبل از انقلاب اسلامی به شهرداری ابلاغ شده بود که قبرستان همه محلات بایستی یکی شود از این رو قبرستان های حسن آباد(تل شیخ حیدری) تزنگ و هفتو(کدکنی)، قبرستان شیخ یوسف و محلات دیگر همگی متروکه شده و  به محل فعلی منتقل شدند.

این قبرستان به نام اولین شهیدی که در آن به خاک سپرده شد (شهید رمضانعلی گلی) گلزار گلی نامیده  شد. پس از مدتی برادر آن شهید بزرگوار (شهید احمد علی گلی ) نیز در آنجا به خاک سپرده شد وبه گلزار شهیدان گلی موسوم شد.

شهرداران سابق سروستان از سال 1350

با تشکر از استاد اکرم مومنی سروستانی